Humanizmi është një nga gjërat që na bën të ndjehemi mirë, por që shumë njerëz e kanë humbur
në ditët e sotme.
Ne këtë artikull tregohet një histori se si nje kamariere ndihmonte gjithmonë një të pastrehë
dhe i jepte ushqim.
Kur më në fund kamerierja e kuptoi se kush ky njeri i pastrehë nuk mundi ta besonte syve se çfarë po shihte.
Burri qëndronte gjithmonë ulur aty pranë qoshes tek i njëjti vend, paveresisht kushteve të motit, si në shi, diell vapë apo deborë. Ai rrinte gjithmonë aty i trishtuar dhe i vetëm.
Dëgjojeni hisotrinë deri në fund pasi është shumë interesante, dhe mos harroni të pelqeni dhe shperndani videon, si dhe abonohuni për videot më të reja.
Sindi ishte një vajzë e re e cila kur shkonte në punë çdo ditë shikonte burrin e mërzitur i cili rrinte vetëm në ate cep. Ai e pershendeste dhe o buzëqeshte Sindit çdo ditë kur ajo kalonte pranë tij. Ai ju kerkonte para kalimtareve të rastesishem asnjeherë. Shumë njerëz që kalonin aty pranë e shanin dhe talleshin me të.
Keshtu që Sindi vendosi një ditë që ti flase, dhe filloj duke biseduar me të dhe ti tregonte për punën dhe jetën e saj.
Ajo i tregon se punon tek restoranti perballë si kamariere, pasi po ndiqte studimet për kuzhinë. Ajo i tha, unë punoj këtu pasi më duhen para për të mbaruar shkollen. Pasi ndryshe nuk ja dal dot.
Restoranti ishte klasi dhe i shtrenjtë. Aty hanin vetëm persona që ishtin të pasur.
Ajo foli e rrevoltuar, është shumë e trishtë që njerezit harxhojnë qindra dollarë vetëm për një dreke, dhe nuk e shikojnë një njeri që ndodhet përballe i uritur.
Sindi nuk kishte dëshirë të punonte në atë restorant pasi menaxheri ishte nje njeri shumë arrogant, por ishte e detyruar të punonte pasi i duheshin paratë për të perfunduar shkollen.
Duke pare kete padrejtesi, ajo vendosi të rrezikonte punën e saj për të ushqyer burrin e pastrehë.
Ajo u fut me kujdes në kuzhinë dhe shkoj tek frigoriferi të merrte ushqim.
Frika i kishte hyre në palce, pasi ajo jo vetëm që do të humbiste punën, por dhe do ta quanin hajdute, gjë që do i ndikonte në karrieren e saj të ardhshme per të gjithë jeten.
Djerset e ftohta po i rridhnin nga frika, dhe po ecte me shumë kujdes, në mënyre që të mos e kapte shefi duke vjedhur, pasi i dinte pasojat e medha qe do ti vinin.
Pasi u sigurua se shefi nuk po e shikonte ajo mori disa ushqime, nga frigoriferi, mjaftueshem për të bërë nje vakt të bollshem dhe të shijshem për burrin e pastrehe.
Teksa po largohej degjoj një zë të lartë që i bertiti “mbylle deren e frigoriferit!”
Zemra po i rrihte fort.
zemra i rreh dhe duart i ftohen, ajo mendoj se kuzhineri e kapi duke vjedhur, por per fatin e saj të mirë nuk ndodhi ashtu.
Ajo eci ngadalë drejt pjesës së pasme me çantën e madhe plot me ushqime.
Teksa po mbeshtetej pas muri një të vjetër një cope e tij u shemb duke bere një zhrume të madhe.
Shembja bëri që ajo të rrezohej dhe ishte e sigurtë se të nesermen ajo do të kishte shenja në trup nga lendimi.
Mori ushqimet me vete dhe u largua menjeherë e trembur.
Ajo arriti të arratisej vetëm pak sekonda pa ku kapur nga shefi i restorantit.
Kur shkoj në shtepi, nxorri të gjitha ushqimet dhe filloj të gatuante. Ajo shpresonte shumë që ushqimet që po bente ti pelqenin të pastrehit. Dhe keshu ajo shkonte çdo ditë në punë, dhe gatuante pë personin e pa stehë.
Por kjo gjë nuk do të zgjaste shumë për Sindin, pas një ditë ajo kishte harruar tabakane, në nje cep, kjo gjë bëri që kuzhinieri të dyshonte. Ai nuk ngurroj dhe i tha menjeherë menaxherit, për kete. Menaxheri hapi kamerat e sigurise së lokalit dhe pas se çfare po ndodhte.
Pasi menaxheri e pa ketë gjë u terbua dhe thirri Sindin. AI i filloj duke i bërtitur me të madhe, dhe duke e sharë për veprimin e turpshem që ajo kishte bërë.
Sindi i tha të lutem më lejo të shpjegohem, por ai nuk e lejoi.
E ardhmja e Sindit po i kalonte parasyh, të gjitha ënderrat që kishte thurur tani kishin marrë fund. E pikelluar ajo mendonte për karrieren dhe shkollën e saj, tashmë të mbetura vetëm një ënderr e pa realizuar.
Deshira e saj për të pasur restoarntin e saj tashme kishte marrë fund.
Teksa po largohej e trishtuar pranë burrit të pa stehë, ai e ndaloj dhe e pyet, çfare ka ndodhur?
Sindi ja shpjegoj të gjitha me lot në sy, se si e ardhjma shkolla, karriere dhe ëndrra e saj tashmë kane marrë fund.
Burri u ngit në këmbë dhe i tha asaj le të shkojmë bashkë deri tek restoarnti. Kur ata shkuan aty menaxheri filloj duke bërtitur me të madhe. Largohu ti njeri i pa vlerë që qellbesh, nga restoranti im.
Burri e degjoj deri në fund sa të nxirrte inatin, dhe buzëqeshi.
Ai e pyeti a e di se kush jam unë?, dhe hoqi pallton e vjetër dhe pantallonat e grisura, ku poshtë tyre kishtë rroba komplet të reja.
Sindi dhe menaxheri mbeten me gojë hapur kur pane se i pastrehi në fakt dukej si një njeri i pasur. A ishte inspektor i ushqimit, dhe merrej me kontrollin e cilësise së ushqimit dhe sherbimit të restoranteve.
Ai tha: ka disa javë që jam këtu dhe po ju vezhgoj, cilësia e ushqimit dhe shërbimit është shumë poshtë standartit të lejuar.
Javën që shkoj unë kam blerë këtë restorant dhe doja ta shikoja si shkojnë gjërat dhe sa punë ka.
Ai ju afrua afër kuzhinierit dhe i tha: ushqimi juaj është shumë i pa shijshem, kështu që jeni i pushuar nga puna. Pastaj u afrua tek Sindi dhe i tha: Ushqimi juaj është ushqimi më i mirë që kam ngrënë ndonjeherë.
Dhe duke qënë se ka një vend pune në kuzhinë, a deshiron të punosh me mua.
Sindi hapi sytë gjithë habi, dhe nuk mund ta besonte atë qe po ndodhte. Asaj i dukej si një ënderr.
Ajo u pergjigj me po duke bërtitur me të madhe nga gëzimi.
Tani ajo drejton restorantin e burrit, dhe është e dashuruar shumë me punen e saj.