Trupi i njeriut është një mister. Dhe për aq sa shkenca dhe mjekësia ka arritur – dhe është tepër larg per te kuptuar gjithcka qe ndodh ne trupin tone.
Mjekët ende ndeshen me mistere çdo ditë, dhe disa prej tyre kanë qenë shume të çuditshme. Pacientët kanë bërë rikuperime të pamundura gjatë historisë kur gjithcka dukej se kishte marre fund. Ka shume raste kur pacienti eshte sheruar nga nje semundje e pasherueshme ne menyre te mrekullueshme.
Nje nder aryset kryesore qe besohet se ndikon ne keto raste shume te rralla dhe te cuditshme eshte fuqia e mendjes se ketyre njerezve.
Murtaja e vallëzimit
Në vitin 1518, disa qindra njerëz në Strasburg, France filluan te kercenin ne menyre te pavullnetshme. Ata vallëzuan per dite te tera, duke ju shkaktuar vdekjen, incidenti u bë i njohur si Murtaja e Vallëzimit të vitit 1518. Arsyeja e çdo vallëzimi është ende e panjohur. Incidenti filloi me vetëm një grua që kërceu në rrugë dhe shpejt u përhap në qindra njerez të tjerë. Llogaritë si shumica e asaj periudhe kohore, janë jo të besueshme dhe supersticioze, duke lënë të paqartë numrin e viktimave. Megjithatë, është e qartë se ngjarja ka ndodhur ne nje kohe kur mjeksia nuk ishte e zhvilluar, por ajo nuk ka asnjë shpjegim të thjeshtë mjekësor deri më sot.
Ju pre koka dhe mbijetoi.
Sado e çuditshme që mund të tingëllojë, në fakt ka disa raste të regjistruara kur një personi i është prerë koka dhe ka mbijetuar. Arsyeja: lëndimi është ajo që njihet si prerje e brendshme (ose prerje ortopedike, ose dislokim atlanto-okcipital, në të cilën kafka dhe shtylla kurrizore ndahen, por lëkura dhe indet e tjera rreth eshtrave mbeten të mbyllura. Ky dëmtim rezulton në kokë që lidhet me trupin nëpërmjet indeve të buta.
Statistikat jane: për ata që pësojnë një prerje të brendshme të kokës, 70% vdesin menjëherë, 28% të tjerë vdesin brenda disa orësh dhe vetem 2% kane fatin për të mbijetuar, pothuajse të gjithë nga keta mbesin te paralizuar për jetë. E megjithatë disi, në vitin 2008, pasi nëntë-vjeçarit Jordan Taylor iu pre koka në një aksident me makinë, djali i ri u shërua pothuajse plotësisht brenda tre muajve dhe doli nga dyert e spitalit vetë. Siç thotë nëna e djalit, Stacey, “Ai është përsëri si një djalë i vogël … ai po ecën – duhet t’i them që të ngadalësojë shpejtësinë. Kjo është mrekullia më e mirë e Krishtlindjeve që mund ta imagjinoja ndonjëherë.
Gruaja Toksike
Një incident i rëndë dhe misterioz është rasti i Gloria Ramirez, e njohur si “Zonja Toksike”. Më 19 shkurt 1994, Ramirez shkoj ne spital me urgjence pasi po përjetonte rrahje të shpejta te zemrës. Mjekët në dhomën e saj, dhe me sa duket vetë ajri përreth tyre vune re diçka sa vdekjeprurëse aq edhe çuditëse. Ndërsa stafi po trajtonte Ramirezin, ata vunë re se trupi i saj sillej çuditërisht. Lëkura e saj mori një shkëlqim të yndyrshëm dhe lëshonte dy aroma të çuditshme: një hudhër dhe një si amoniak. Stafi filloi të ndihej keq nga ana shendetsore. Një infermiere ra të fikët menjehere dhe pas pak një mjeku. Atë natë, Ramirez ndërroi jetë, por jo përpara se biokimia e saj e çuditshme të bënte që 23 persona të sëmureshin, pesë prej të cilëve kërkonin shtrimin në spital. Ajo që e bëri Zonjën kaq Toksike është ende e panjohur, megjithëse mund të lidhet me përdorimin e saj të dimetil sulfoksidit.
Fineas Gage
Fineas Gage është një legjendë. Jo sepse ai nuk ekzistonte, pasi jetoi një jetë shumë reale, por sepse një aksident në jetën e tij është bërë, sipas disa psikologëve, “një nga kuriozitetet më të mëdha mjekësore të të gjitha kohërave”. Në moshën 25-vjeçare, koka e Gage u shpua gjatë gjithë rrugës nga një shufër e madhe hekuri, duke shkaktuar heqjen e papritur të pjesës më të madhe të lobit të tij ballor dhe, që nga ajo ditë, një ndryshim të plotë në personalitetin e Gage. përmes dhe jashtë kokës së Gage për shkak të shpërqendrimit të Gage-it gjatë punës si kryepunëtor i shpërthimeve. Nga ai moment e tutje, çdo detaj i jetës së Gage është interesant. Megjithëse mjeku dhe punëdhënësit e Gage ranë dakord se “kujtesa dhe inteligjenca e tij e përgjithshme dukeshin të pa dëmtuara pas aksidentit”, të dy gjithashtu ranë dakord se personaliteti i tij ndryshoi për keq. Mjeku i tij shkruan se Gage ishte “i paturpshëm, i pandershëm, dhe kenaqej ndonjëherë me fyerjet më të rënda (që nuk ishte zakoni i tij më parë), duke shfaqur pak respekt për shokët e tij, i padurueshëm dhe dëshirat e tij, ndonjëherë në mënyrë të pahijshme. kokëfortë, por kapriçioze dhe karakteri luhatës.” Gage vazhdoi të bënte zgjedhje jo karakteristike për vite të tëra, deri në vitet e fundit të tij, kur ndryshimet e tij të sjelljes dukej se fillonin të ktheheshin ne normalitet.
Deluzionet e glutenit
Në Massachusetts jetonte një grua (emri i së cilës është lënë anonim) e cila, në moshën 37-vjeçare, kishte një jetë normale. Në atë kohë, ajo punonte si Doktoreshe e filozofise. Pas disa kohesh ajo filloi të përjetonte halucinacione të rënda dhe paranojë. Ilaçet nuk e ndihmuan. Ne një nga vizitat e shumta te mjeku i saj zbuloi se ajo kishte sëmundje celiacike, por deri atëherë, iluzionet e saj i kishin kthyer mjekët në armiq të këqij, të përbetuar dhe ajo nuk ia vuri mendjen atyre. Pasi ajo humbi punen, kerkoj qe te bente vizite tek mjeku. Ata insistuan që ajo të fillonte një dietë pa gluten. Brenda disa javësh, simptomat e saj munguan pothuajse tërësisht. Për më tepër, kur në një moment gjatë shërimit, gruaja hëngri aksidentalisht gluten,do te kishte pasoja per te pasi simptomat e saj u kthyen menjëherë, madje ajo tentoi të vriste prindërit e saj. Dhe përsëri, kur ajo u kthye në një dietë pa gluten, simptomat e saj u zhdukën, por ajo kishte perfunduar në burg. Sipas gazetes mjeksore New England, mekanizmi që qëndron në themel të historisë së saj është ende duke u studiuar dhe nuk ka gjasa të marrë një përgjigje konkrete së shpejti .
Sindroma e theksit të huaj
Shumë incidente të ndryshme mund të shkaktojnë sindromën e theksit të huaj, por më së shpeshti, shkaku është një goditje në tru. Pas goditjes, të sëmurët fillojnë të flasin me një theks të ndryshëm nga ai i tyre. Shpesh, është nga një vend ku ata nuk kanë qenë as nuk e kanë hasur fare. Niveli në të cilin ndryshon të folurit e tyre ndryshon, ashtu si edhe shkaku i dukshëm. Theksi i fituar mund të vijë gjithashtu nga çdo rajon i botes. Por një e përbashkët për çdo rast janë mekanizmat misterioz neurologjikë dhe niveli në të cilin, qofshin të shpjegueshëm apo jo, thekset e fituara duken të pamundura.
E vdekur për dyzet e pesë minuta
Pas incidentit të saj, Ruby Graupera-Cassimiro i tha ABC News, “Isha i vdekur. Burri im më thotë: . Ishe ftohtë si akulli dhe ishe i vdekur. Nuk kishe ngjyrë në buzët e tua.” Në fakt ajo kishte vdekurpër 45 minuta. Më pas, me sa duket me vullnetin e saj, ajo vendosi të jetonte sërish. Graupera-Cassimiro u kthye në jetë pas 45 minutash vdekje ligjore, që është një mrekulli në vetvete. Por, përveç kësaj, ajo shmangi disi çdo dëmtim të trurit dhe madje edhe ndonjë djegie nga pesë herët që mjekët u përpoqën t’i rikthenin sërish te rrahurat e zemrës. Gjatë kohës së saj , Graupera-Cassimiro përshkruan një përvojë fetare me një qenie shpirtërore dhe shërimi i saj i pamundur na bën të mos duam ta vëmë në dyshim.
Kërkoni dhe do të merrni
Në moshën 56-vjeçare, Greg Thomas u diagnostikua me kancer të pasherueshëm në kokë dhe qafë. Mjekët e udhëzuan atë dhe familjen e tij që të fillonin përgatitjet për funeralin. Në ditët e tij të supozuara të fundit, Thomas filloi të ndalonte pranë një kishe lokale. Megjithatë, ai lutej te dera e saj çdo ditë, duke vënë re se ajo ishte gjithmonë e mbyllur dhe duke u rrënuar gjithnjë e më shumë. Duke pyetur përreth, Thomas gjeti pronarët dhe kërkoi që ai të ishte në gjendje të kalonte kohën që i kishte mbetur për të restauruar kishën. Gjithçka që donte në këmbim ishte aftësia për t’u lutur brenda saj. Ndërsa rinovonte kishën dhe lutej, gjendja e tij ndryshoi. Thomas kujton se “Onkologu im ishte i tronditur. Ajo tha: “Çfarëdo që të bësh, vazhdo ta bësh.” Katër vjet pas diagnozës së tij, kisha dukej një shekull më e re se sa ishte dhe kanceri i Thomasit ishte zhdukur komplet. Siç thotë Thomas, “Ndërsa po restauroja kishën, Perëndia po më sheronte mua.
Fetusi 36-vjeçar
Imagjinoni që në moshën 36-vjeçare të zbuloni se keni lindur me një binjak që nuk e dinit kurrë. Atëherë imagjinoni që të zbuloni se binjaku juaj është ende gjallë, dhe akoma më mirë, është afër. Ju mund të ndiheni sikur jeni bekuar me një mrekulli. Deri në atë moment, ju zbuloni saktësisht se sa afër kishte qenë binjaku juaj. Aq afër, në fakt, sa për 36 vjet, ai kishte jetuar dhe rritur pranë stomakut tuaj – duke mbijetuar duke pirë gjakun tuaj. Kjo është historia e Sanju Bhagat, të cilit në moshën 36-vjeçare iu hoq një gungë në bark, nga frika se ishte një tumor. Gunga ishte disi më e mirë dhe më e keqe se një tumor. Siç kujton një nga mjekët e Bhagat, “(kirurgu) thjesht futi dorën brenda dhe tha ‘ka shumë kocka brenda.’ Së pari, një gjymtyrë doli, pastaj doli një gjymtyrë tjetër. Pastaj një pjesë e organeve gjenitale, pastaj një pjesë e flokëve, disa gjymtyrë, nofulla, gjymtyrë, flokë.” Thënia më tronditëse nga të gjitha i shkon vetë kirurgut, i cili tha: “Për habinë dhe tmerrin tim, mund të shtrëngoja duart me dikë brenda. Ishte tronditëse për mua.” Gjendja, të cilën ne e njohim si fetus në fetus, është tepër e rrallë dhe zakonisht, të dy individët vdesin para ose gjatë lindjes. Në këtë rast, të dy mbijetuan për 36 vjet. Thonjtë e fetusit madje po rriteshin.
Bujari patologjike
Historitë e Phineas Gage dhe grave me deluzione celiac treguan se si ndryshimet e mëdha biologjike mund të shkaktojnë ndryshime po aq të mëdha psikike. Megjithatë, në të dyja rastet, ndryshimet ishin të errëta dhe të pakëndshme. Për fat, historia e burrit brazilian të njohur vetëm si João ekziston për të demonstruar të kundërtën: pasi pësoi një goditje, João u bë i varur neurologjikisht nga bamirësia. Pas sulmit të tij, João la punën e tij si menaxher i burimeve njerëzore dhe mori nje karroce te vogel dho doli te shiste patate të skuqura. Epo, ndoshta shitja nuk është fjala e duhur, pasi João jepte patatet falas vazhdimisht. Kur merrte parate u a jepte lypsave dhe fëmijëve vendas. Ai ishte aq bujar sa futi dhe familjen e tij në varfëri . Neurologu i tij doli në përfundimin se Xhoao ishte «patologjikisht bujar, i detyruar të jepte në mënyrë të detyrueshme». Ky ndryshim neurologjik i ndihmoi disa dhe i lëndoi të tjerët, por në secilin rast, mbetet kryesisht i pashpjeguar.
